Kampinoski Park Narodowy, puszcza w sąsiedztwie stolicy

Puszcza Kampinoska to bogaty świat roślinny, lasy mieszane i bory świeże z dominującą sosna pospolitą zajmują ponad 70% powierzchni Kampinoskiego Parku Narodowego.

Kampinoski Park Narodowy
fot. Dariusz Majgier/shutterstock.com

Kampinoski Park Narodowy położony jest w województwie mazowieckim, w zachodniej części Kotliny Warszawskiej, niedaleko północno-zachodnich dzielnic Warszawy, co już wyróżnia go spośród innych tego typu chronionych obszarów w świecie. Obejmuje on tereny Puszczy Kampinoskiej w pradolinie Wisły, dla których charakterystyczną cechą są kształtowane przez tysiąclecia pasma wydm śródlądowych i bagien.

Tereny Puszczy Kampinoskiej zaczęto zasiedlać i eksploatować dopiero w XV wieku, kiedy zostały one przyłączone do majątku skarbu publicznego, tzw. królewszczyzny. Bogactwo drzewostanu, szczególnie rosnące w puszczy strzeliste sosny wykorzystywane na maszty, były pożądanymi przez kupców surowcami. Sąsiedztwo Wisły umożliwiało łatwą dystrybucję wielkich sosen poprzez spławianie drewna rzeką aż do Gdańska, gdzie czekali na nie szkutnicy. Coraz większe zapotrzebowanie na drewno powodowało wzrost eksploatacji terenów leśnych i rozwój osadnictwa w puszczy (budnicy - karczujący lasy od XVIII w., Olendrowie - niemieccy i holenderscy koloniści gospodarujący na tych terenach od XVIII w. do II wojny światowej). Na przełomie XIX i XX w. eksploatacja dóbr Puszczy Kampinoskiej sięgała szczytu - powstała sieć tartaków i kolejek wąskotorowych. Działania bojowe prowadzone podczas II wojny światowej również nie oszczędziły tego obszaru.

Dopiero na początku XX wieku zrodził się pomysł ochrony terenów Puszczy Kampinoskiej. W latach 30-tych XX w. w wyniku badań przyrodniczych prowadzonych przez Jadwigę i Romana Kobendzów powstały trzy rezerwaty (Granica, Sieraków i Zamczysko), a park narodowy ustanowiono uchwałą Rady Ministrów z dnia 16 stycznia 1959 r. Początkowo zajmował on powierzchnię ponad 40000ha, obecnie Kampinoski Park Narodowy to 38544ha powierzchni lasów, bagien i wysp śródlądowych otoczonych strefą ochronną (tzw. otuliną) o powierzchni 37 756 ha.

Puszcza Kampinoska to bogaty świat roślinny, lasy mieszane i bory świeże z dominującą sosna pospolitą zajmują ponad 70% powierzchni KPN. Lasy liściaste to przede wszystkim świetliste dąbrowy występujące na nasłonecznionych wydmach, poza tym olsy, grądy oraz nadrzeczne wiązowe, topolowe i wierzbowe lęgi. Najcenniejszymi są niewielkie bory bagienne o subborealnym charakterze, gdzie znaleźć można polodowcowy relikt - chamedafne północną (Chamaedaphne calyculata) - krzewinkę objęta ścisłą ochroną, wpisaną do Polskiej Czerwonej Księgi Roślin. Zróżnicowanie gleb, ukształtowania terenu, klimatu oraz dostępności wody kształtuje także inne zespoły roślinne (łącznie 118 odnotowanych): szuwary, torfowiska, łąki, pastwiska, wrzosowiska, i wiele innych.

Charakterystycznym przedstawicielem świata zwierząt jest łoś, który jednocześnie jest symbolem KPN. Obecnie liczebność łosi w Parku szacuje się na ok. 120 osobników co jest efektem programu przywracania tego sympatycznego zwierzęcia Puszczy. Programem reintrodukcji objęto również bobra europejskiego (obecnie w KPN jest ok. 80 szt.) i rysia. Poza tym ssaki reprezentowane są przez 49 innych gatunków, np.: sarny, jelenie, dziki, lisy, borsuki, jeże, nietoperze, gryzonie i wiele innych. KPN zamieszkuje ponad 70% gatunków ptaków występujących w Polce, m.in.: bocian czarny, bocian biały, żuraw, derkacz, bąk, bączek, zimorodek, wodniczka, orlik krzykliwy, błotniaki, rybitwy, dzięcioły. Wśród 6 gatunków gadów występuje tu gniewosz plamisty, a rzekotka drzewna, kumak nizinny czy żaba moczarowa to reprezentanci 13 gatunków płazów.

Kampinoski Park Narodowy oferuje bogatą sieć szlaków pieszych (360 km) i rowerowych (200 km) poprowadzonych przez najatrakcyjniejsze przyrodniczo i historycznie miejsca, do których zaliczyć można wiekowe drzewa będące pomnikami przyrody i często pomnikami historii (Dąb Powstańców, Sosna Powstańców), mogiły powstańcze z 1863 r., pomniki i cmentarze poległych z września 1939 r. oraz partyzantów z 1944 r. W Żelazowej Woli zobaczyć można dom, w którym urodził się Fryderyk Chopin.

Tagi: Puszcza Kampinoska Kampinoski Park Narodowy lasy liściaste lasy mieszane bory bagienne

Data publikacji: 2007-10-15 | Liczba wyświetleń: 31347