Kanał Augustowski to jedno z ulubionych miejsc wśród miłośników żeglarstwa.
Wybudowany jeszcze za czasów Rozbiorów Polski Kanał Augustowski to jedno z ulubionych miejsc wśród miłośników żeglarstwa śródlądowego w naszym kraju. Przepływa on między innymi przez przecinającą Wigierski Park Narodowy rzekę Czarną Hańczę, oraz słynne Jeziora Augustowskie, takie jak Necko czy Białe Augustowskie oraz Studziennicze, na którym znajduje się wybudowane na połączonej groblą z lądem wyspie sanktuarium Matki Boskiej Studzieniczańskiej. To właśnie o tym pojezierzu mówi śpiewana przez Marię Koterbską piosenka "Augustowskie Noce", które opisywane były jako "nad brzegami drzemiące, noce parne, gorące, osłonięte przez mgłę". Budowa Kanału Augustowskiego rozpoczęta została jeszcze w latach dwudziestych dziewiętnastego wieku, czyli za czasów wczesnego Królestwa Kongresowego, według projektów generała Ignacego Prądzyńskiego. Miał to być w założeniach swoich twórców kanał żeglowny, który łączył prawe dopływy Wisły z Morzem Bałtyckim, przecinając po drodze dopływy Niemna. Prace miały być prowadzone w części przez polskich, w części zaś przez rosyjskich robotników. Jednak po wybuchu Powstania Listopadowego wojska rosyjskie, biorące udział w budowie Kanału Windawskiego zostały skierowane do walki z powstańcami, zaś po jego upadku koncepcja budowy całego kanału została zmieniona. Dziś czternaście spośród osiemnastu tworzących na długości ponad stu kilometrów Kanał Augustowski śluz znajduje się na terenie Polski, reszta zaś na Białorusi. Kanał ma dziś głębokość sięgającą do trzech metrów i służy głównie do spławu drewna, a także celów turystycznych. Obejmuje on swoim zasięgiem Równinę Augustowską i Kotlinę Biebrzańską.
Data publikacji: 2008-07-15 | Liczba wyświetleń: 3025