Zwiedzając Ateny, Rzym, Paryż czy Londyn zachwycamy się budowlami stworzonymi przez człowieka w zamierzchłych czasach. Podziwiamy solidność wykonania (przetrwały kilka wieków), ozdobne elewacje świadczące o kunszcie artystycznym budowniczych. Przebywając w Nowym Jorku, Chicago, Hongkongu czy Szanghaju podziwiamy wieżowce.
Historia wieżowców
Wieżowce popularnie zwane drapaczami chmur zaczęto budować w Europie, a dokładnie w Londynie pod koniec XIX wieku. Wpłynęło na to kilka czynników:
stale rosnące ceny parceli w miastach,
zastosowanie konstrukcji stalowych,
zastosowanie żelbetu,
wynalezienie windy.
Za praojca wieżowców uważany jest Flax Mill, w którym po raz pierwszy zastosowano ramę stalową. W kolejnych latach pałeczkę przejęły Stany Zjednoczone. W Chicago i Nowym Jorku powstało najwięcej wieżowców w pierwszej połowie XX w.
Współczesne drapacze chmur
Obecnie najwyższe budynki świata powstają głównie na terenie Azji. Wśród 10 najwyższych wieżowców 8 znajduje się na terenie państw azjatyckich, a tylko 2 w USA. Najwyższe wieżowce w Europie znajdują się w Moskwie i zajmują kolejno 104 i 112 miejsce.
Budynki zaliczane do wieżowców muszą spełnić kilka warunków:
wysokość strukturalna budynku musi wynosić minimum 152 m (500 jardów),
50 % powierzchni musi mieć charakter użytkowy (apartamenty, hotele, biura),
do wysokości wliczane są iglice, ale nie maszty, anteny lub flagi.
Współczesne wieżowce charakteryzują się nowoczesną bryłą architektoniczną, konstrukcją stalową i dużymi powierzchniami szklanymi. Są symbolem postępu technologicznego, nowoczesnego wzornictwa, osiągnięć nauki i inżynierii. Są także potwierdzeniem bogactwa i prestiżu.
5 najwyższych drapaczy chmur
Burj Khalifa w Dubaju – zdecydowany rekordzista, liczy 828 m wysokości, 206 pięter, kosztował 1,5 mld dolarów, apartamenty w cenie 43 tys. dolarów zostały sprzedane w ciągu 8 h, na 158 piętrze znajduje się meczet, znaczną część zajmuje Armani Hotel projektowany osobiście przez włoskiego mistrza mody, w budynku działa 57 wind, posiada 24 tys. okien, w okresie silnych wiatrów odchyla się tylko o 150 cm.
Abraj Al Bait w Mekce – drugi najwyższy wieżowiec, 601 m wysokości, posiada największą powierzchnię, największy hotel (tylko dla muzułmanów), najwyżej położony zegar o największej tarczy podświetlany 2 milionami żarówek LED, kosztował 3 mld dolarów, inwestorem była firma należąca do rodziny Osamy Bin Ladena.
One World Trade Center – pierwsza z trzech odbudowywanych wież WTC zniszczony w zamachu z 11.09.2001 r., liczy 541 m wysokości, jest wyrazem siły i jedności Amerykanów, nazywana jest Wieżą Wolności, dwie kolejne wieże zostaną wybudowane do 2020 roku.
Taipei 101 w Tajpej – 509 m wysokości, 101 kondygnacji nadziemnych i 5 podziemnych, konstrukcja i zastosowane rozwiązania techniczne chronią skutecznie budynek przed trzęsieniami ziemi i silnymi w tych okolicach huraganami.
Shanghai World Financial Center – 492 m wysokości, kosztował 1,25 mld dolarów, jest efektem międzynarodowej współpracy architektów oraz inwestorów, mieści hotel, apartamenty oraz powierzchnie biurowe.
Wyścig na najwyższy budynek świata nie został zakończony. W trakcie budowy jest kolejnych 7 drapaczy chmur zmierzających do nieba. Największym z nich ma być Kingdom Tower w Arabii Saudyjskiej. Po zakończeniu inwestycji jego wysokość wyniesie 1007 m. Po raz pierwszy zostanie przekroczona magiczna wysokość 1 km.
Tagi: budynki wieżowce drapacze chmur
Data publikacji: 2016-02-09 |
Liczba wyświetleń: 2714
