Karkonoski Park Narodowy znajduje się w południowo-zachodniej części kraju przy granicy państwowej z Czechami w województwie dolnośląskim.
Karkonoski Park Narodowy powstał na mocy Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 stycznia 1959 roku. Park znajduje się w południowo-zachodniej części kraju przy granicy państwowej z Czechami w województwie dolnośląskim. Park usytuowany jest na północnych stokach Karkonoszy, pomiędzy przełęczą Okraj na wschodzie a Mumlawskim Wierchem na zachodzie oraz pomiędzy granicą państwową na północy, a południowymi granicami nadleśnictw Śnieżka i Szklarska Poręba. Ponadto w skład Parku wchodzą dwie enklawy na Pogórzu Karkonoskim: góra Chojnik na południu Jeleniej Góry oraz wodospad Szklarka położona w okolicach trasy łączącej Jelenią Górę ze Szklarską Porębą. Obszar Parku wynosi 5575 ha. W 1992 roku Karkonoski Park Narodowy stał się częścią przygranicznego Rezerwatu Biosfery UNESCO Karkonosze/Krkonoše (MaB) o powierzchni ponad 60 tys. ha.
W skład flory Karkonoszy wchodzi ok. 900 górskich i niegórskich gatunków roślin naczyniowych. Na szczególną uwagę zasługują endemity Karkonoszy. Spotykana w Śnieżnych Kotłach skalnica bazaltowa (Saxifraga moschata ssp. basaltica) jest podgatunkiem skalnicy darniowej (Saxifraga moschata) rosnącej m. in. w Tatrach i nigdzie na świecie jej nie spotkamy. W wysokogórskich siedliskach spotkać można takie roślina jak: skalnica śnieżna (Saxifraga nivalis), gnidosz sudecki (Pedicularis sudetica), turzyca patagońska (Carex magellanica), malina moroszka (Rubus chamaemorus), wierzba lapońska (Salix lapponum) i zimoziół północny (Linnea borsalis). Rośliny te przywędrowały z północy w okresie zlodowacenia i są tzw. reliktami glacjalnymi.
W Parku występuje ok. 40 gatunków ssaków, m. in. Bobry, sarny ilisy oraz 16 gatunków nietoperzy. Wśród ssaków na uwagę zasługują muflony sprowadzone tu z Sardynii i Korsyki Ponadto żyje tu 90 gatunków ptaków, między innymi włochatka, sóweczka, cietrzew, głuszec, drozd obrożny, płochacz halny.
Najwyższym szczytem Parku i zarazem całych Sudetów jest należąca do Korony Gór Polskich Śnieżka (1602 m n.p.m.). Jest to również najwyższy szczyt Republiki Czeskiej. Śnieżka leży na granicy polsko-czeskiej (słupek graniczny stoi na szczycie Śnieżki) górując nad Kotliną Jeleniogórską. Na Śnieżce znajdują się: widoczne z daleka charakterystyczne "spodki" czyli polskie obserwatorium meteorologiczne i polska restauracja oraz kaplica św. Wawrzyńca, a po czeskiej stronie, stacja wyciągu z miasta Pec pod Sněžkou. Na Śnieżkę prowadzi kilka szlaków turystycznych z Karpacza, można również wjechać wyciągiem krzesełkowym na pobliski szczyt, Kopę.
Kolejną atrakcją Parku, oprócz przepięknych i malowniczych gór, są wodospady: Szklarki i Kamieńczyka. Wodospad Szklarki położony jest przy drodze krajowej nr 3 tuż przed Szklarską Porębą. Dzięki temu dogodnemu dla turystów położeniu oraz przystosowaniu dla potrzeb osób niepełnosprawnych poruszających się na wózkach wodospad jest najczęściej odwiedzanym wodospadem w Karkonoszach. Usytuowany jest na wysokości 520 m n.p.m. i ma 13,3 m wysokości. Najwyższym wodospadem w polskich Sudetach jest Wodospad Kamieńczyka (846 m n.p.m.), który posiada trzy nierówne progi o łącznej wysokości 27 m.
Za środkowym progiem znajduje się sztucznie wykuta grota zwana Złotą Jamą. Wykuta została przez Walończyków, którzy znajdowali tu ametysty i pegmatyty Poniżej wodospadu znajduje się kanion Kamieńczyka o długości 100 m. Szerokość wynosi około 15 m, a niżej zmniejsza się do 3 metrów. Ściany kanionu mają wysokość do 25 metrów.
Nieopodal Jeleniej Góry-Sobieszowa znajduje się, wznosząca się na 627 m n.p.m., Góra Chojnik. Od jej południowo-wschodniej strony znajduje się 150 metrowe urwisko opadające do tzw. Piekielnej Doliny. Na jej szczycie znajduje się XIV w. twierdza. Od 1991 r. na zamku odbywa się jeden z największych w Polsce turniejów kuszniczych "O Złoty Bełt Zamku Chojnik".
Data publikacji: 2007-10-30 | Liczba wyświetleń: 21692